Opony są odpowiedzialne za przenoszenie energii samochodu na nawierzchnię drogi i w rezultacie przemieszczanie go. Im lepsze własności trakcyjne, tym lepsza przyczepność.
Przyczepność opony jest testowana i mierzona zarówno w warunkach suchych jak i mokrych, ponieważ niektóre bieżniki sprawują się świetnie na nawierzchni suchej, a inne w warunkach deszczowych lub zimowych.
Utrzymanie przyczepności jest najtrudniejsze zimą, gdy lód i śnieg sprawia, że droga jest śliska.
Przyczepność zależy od szeregu czynników, m.in. wielkości powierzchni opony stykającej się z nawierzchnią drogi. Tak więc, ogólnie rzecz biorąc, szersza opona oznacza większą powierzchnię, a więc teoretycznie lepszą przyczepność. Ale wpływ mają też inne czynniki, takie jak wysokość profilu opony (stosunek szerokości opony do jej wysokości), wzór bieżnika, mieszanka materiałów, z których opona została wykonana i ciśnienie opony.
Stosowanie plus-sizing, tj. felg o większych średnicach i opon o płytszej ścianie bocznej wpływa na wysokość profilu, zwiększając powierzchnię styku opony z nawierzchnią drogi. To samo dotyczy niektórych wzorów bieżników wyposażonych w bloki o większej powierzchni zwiększające przyczepność. Także miększa mieszanka i niższe ciśnienie powietrza spowoduje powiększenie powierzchni styku opony.
W przypadku opon zimowych szerokość nie pomaga - większa powierzchnia styku powoduje mniejszy nacisk na powierzchnię drogi, ponieważ masa pojazdu jest rozłożona na większej przestrzeni. Szersze opony nie przebijają się przez śnieg tak łatwo, jak węższe. Aby zrekompensować słabszy napęd, opony zimowe są wyposażone w szersze bloki bieżnika i dodatkowe rowki (małe szczeliny) umożliwiające oponie uzyskanie przyczepności, a jednocześnie wyrzucanie gromadzącego się śniegu.
Mieszanka i wzór bieżnika opony zimowej mają większy wpływ na przyczepność niż szerokość opony.
Mieszanka, z jakiej składa się opona zimowa, zawiera więcej naturalnego kauczuku niż inne opony, co umożliwia jej zachowanie elastyczności w temperaturach poniżej 7ºC. Kauczuk ten odznacza się znacznie niższą temperaturą zeszklenia niż opony letnie czy całoroczne. Jest to temperatura, w której polimer, podobnie jak opona, zmienia właściwości, twardniejąc i kruszejąc. To dlatego plastik zostawiony na zewnątrz w zimie pęka tak łatwo. Tak więc, gdy inne opony twardnieją pod wpływem zimna, zimowe opony pozostają elastyczne, dzięki czemu większa jest powierzchnia styku z nawierzchnią drogi, lepsza przyczepność i mniej śniegu się gromadzi.
Miększa mieszanka materiałowa znacznie skraca drogę hamowania, a głębsze, węższe bloki bieżnika łatwo zginają się, amortyzując pomniejsze nierówności nawierzchni drogi, co także pomaga przyczepności.
Opony zimowe takie jak Uniroyal MS 77 Plus czy Snow Max 2 mają głębszy bieżnik, co ma umożliwić wypełnienie go suchym śniegiem. Pomaga to zwiększyć przyczepność na drogach pokrytych grubą warstwą śniegu.
Wszystko to opiera się na fakcie, że punkty zamarzania i topnienia lodu są powiązane zarówno z temperaturą, jak i wywieranym naciskiem. Kula śnieżna pod naciskiem wiąże lód. Gdy opona jest wypełniona dużą ilością śniegu, to samo dzieje się tutaj: wypełniony śniegiem bieżnik zwiększa przyczepność.
Jednocześnie wąskie szczeliny w blokach bieżnika umożliwiają skruszenie i rozproszenie wody oraz mokrego i miękkiego śniegu. Gdy opona obraca się, szczeliny te są wciskane w śnieg. Gdy opona zgina się, szczeliny otwierają się, wtłaczając do środka śnieg i lód.